Ece, gece yarısı taksiye bindi, şoför Kadir’e cilveli bir gülüş attı. “Nereye, güzel?” dedi Kadir, aynadan süzerek. Ece, “Yoldan çıkalım mı, şoför?” diye fısıldadı, bacak bacak üstüne atarak. Kadir’in kanı kaynadı, “Sen istersen dünya durur,” deyip tenha bir sokağa çekti. Taksiye tutku doldu; Ece’nin inlemeleri, Kadir’in kaba nefesiyle karıştı. Gece, şehvetle geçti. Şafakta Ece, “Bu macera aramızda,” deyip rujunu tazeledi. Kadir, “Söz, prenses,” diye sırıttı, gaza bastı. Ece camdan bakıp gülümsedi, yol devam etti.
